Wereldreis ’03–’05
Trouwen in Las Vegas
Het is leuk om vrienden te verrassen met iets wat ze totaal niet verwachten!
Hier zijn mijn ervaringen van mijn 2 jaar durende wereldreis van juli 2003 tot en met juli 2005. Ik heb een enkeltje Istanboel gekochten en ben met het openbaar vervoer naar Nieuw Zeeland gegaan.
Het is leuk om vrienden te verrassen met iets wat ze totaal niet verwachten!
Zoals gezegd heb ik even een rust periode ingebouwd in mijn reis. Ik kon het niet meer opbrengen om weer vol goede moed nieuwe dingen te gaan ontdekken. Weer een zonsondergang, weer een tempel of weer een monument. Ik heb dus besloten om even in Sydney te blijven en niet veel te doen.
Vele van mijn vrienden hebben het al een keer gedaan en waren wild enthousiast. Ik besluit het om samen met Gary te doen.
NZ is een land zo mooi maar zo georganiseerd zo perfect dat het gewoon saai is. Waar is de goede oude tijd dat je 8 uur achter elkaar verwoede pogingen doet om je raampje van de bus dicht te houden omdat je anders bevriest. Waar is die tijd dat je Lees meer…
Wat is de mens toch een raar wezen. Aan de ene kant zijn we bang voor onzekerheden. Maar aan de andere kant zoeken we ook naar avontuur, uitdaging, nieuwe dingen etc. Na ander half jaar op pad te zijn is het weer een tijd voor nieuwe uitdagingen…
Als eerste wat ik gedaan heb in NZ is me beraadslagen hoe ik door NZ wil reizen. Weer met de bus? Heb al zo veel kilometers op die manier afgelegd. Een auto kopen? Het is handig z’n koekblik, maar het is net veredelt TV kijken. Een motor aanschaffen? Maar het regent pijpenstelen terwijl ik hier ben. Of als een echte Hollander een fiets op de kop tikken?
Het woeste binnenland van Australië heb ik ingeruild voor de beschaafde steden als Melbourne en Sydney.
Ik hoor jullie al denken: “Australië, hebben ze daar ontwikkelingswerk nodig?”. Nee, maar daar zitten ook sponsor ouders. En dit verslag gaat niet alleen over Plan Australië. Maar ook nog even over Plan Indonesië
Dwars door Australië is een hele andere beleving dan dwars door Europa.
Na ruim een jaar door Azië gereisd te hebben kom ik weer in een “Westers land” en ik kan je vertellen dat het een hele shock is.