De eerste week op Koh Tao was bijzonder. Een tropische storm ontregelde het sociale leven op Koh Tao. Internet nauwelijks bereikbaar. Duiken wat minder vaak ivm storm op zee. Mensen die er zouden zijn, maar ineens visum runs aan het doen waren. Iemand die dingen voor ons zou bestellen, en dat niet doet. Kortom alles op zijn Thais.
De tweede week zijn dingen gaan lopen. De eerste duik hebben we de Giant Clam (doopvont schelp) nursery van het NHRCP bezocht en onderzocht. Deze schelp is overbevist, omdat de schelp zo mooi is om als souvenir mee naar huis te nemen. Hier op Koh Tao worden ze nu gekweekt en daarna op het rif uitgezet. De Koningin is beschermvrouw van de Giant Clam!
Dev, de duikschool eigenaar van New Heaven, heeft ons voorgesteld aan zijn leverancier van materiaal. Een Thai die liever geen zaken doet met Farang (blanken). Hij spreekt geen woord buiten het eiland, vandaar. Maar hij levert sneller dan Bol.com! Nu bestellen (en natuurlijk meteen betalen) en binnen een uur ligt het op onze werkplaats. We hebben dus al een aantal keer materialen besteld om onze eerste lotusbloem te maken.
Aangezien het in Thailand erg warm is, beginnen we om 7 uur op de werkplaats. Dat is gewoon een plek onder wat palmbomen. We zijn vol aan de slag gegaan met betonijzer knippen, buigen en uiteindelijk lassen. Een aantal dingen hebben we al eerder gedaan, maar nu zonder hulp en advies van de echte deskundigen is het toch wel weer even uitzoeken hoe iets werk. Zo deden we over betonijzer knippen de eerste keer 20 minuten! Dat is 1 knip met een betonschaar door 1 stukje ijzer van 1 centimeter…. Nu lukt het ons om dat in een minuten te doen. En dat komt niet door dat ik teveel Thaise curries heb gegeten. 😉 Zo leren we ook dat je met lassen gewoon een heel gat in een ijzeren pijp kan branden. Waar is onze leraar die ons uitlegt wat we verkeerd doen?
Ook moeten we natuurlijk een aantal zaken aanschaffen, zoals handschoenen, tangen, las elektrodes etc. Gelukkig hebben ze een paar hardware stores, met genoeg spullen, alleen de kwaliteit….. Zo hebben we een tang/schaar gekocht om het kippengaas mee te knippen. De goedkoopste schaar was in de verpakking al verroest, dus zijn we voor een duurdere tang gegaan met op de verpakking de vermelding “Professional”. Zeker bijna 3 euro. De volgende dag zijn we ermee aan de slag gegaan. Hiermee hebben we 3 keer een dun ijzerdraadje doorgeknipt en de vierde keer, kneep Vera het metalen handvat in tweeën….. Garantie en ruilen in de winkel ging niet eenvoudig. Gelukkig via de eigenaar van de zaak, toch weer een nog beter tang gekocht, met alleen maar bijbetalen van het verschil. Deze tang heeft het inmiddels al 2 dagen uitgehouden…
We proberen onze Nederlandse standaards er in te houden. We hebben stevige schoenen aan, EHBO kist bij ons, lange broek aan ivm snij en las wonden, lasmasker etc. De Thai hebben korte broeken, veiligheid flipflops en soms een zonnebril voor het lassen, maar meestal niet. Nu zijn we de bloem een steel aan het maken, die maken we van 4 aan elkaar gelaste pijpen. Alleen die koop je in staven met een lengte van 6 meter. En wij hebben o.a. stukjes van 15 cm nodig. Vera is zo slim om een aantal Thaien die in de buurt aan het klussen zijn, te vragen of zij het voor haar willen zagen met hun tafelzaag. En dat doen ze. Arbeidsloon inmiddels 6 blikjes fris en 3 zakken chips!
Van al onze activiteiten hebben we zo veel mogelijk foto’s en films gemaakt. Ik denk dat ik echt de meest saaie GoPro mountainbiken film heb gemaakt die er bestaat. s’Ochtends heb ik de GoPro op mijn hoofd gezet en een film gemaakt dat we naar de werkplaats fietsten. Maar zo vroeg valt er op Koh Tao niks te beleven. En het tempo de berg omhoog is al helemaal niet interessant. Nu nog een keer ’s middags op de terugweg filmen, dat geeft een heel ander beeld. Arjan, bedankt voor het lenen van je GoPro!
Via de duikschool hebben we een filmmaker ontmoet die vaker video’s gemaakt heeft voor een marine conservation project. Hij wil voor ons een film maken, en dat voor een Thaise prijs. Zijn films zien er goed uit en ik denk dat hij meer film kwaliteiten heeft dan ik. Hij gaat mee duiken en ook op land filmen. Als alles naar wens loopt hebben we als we in Nederland terug zijn een mooie crowdfund film! Bekijk zijn werk op Facebook of op Vimeo.
Inmiddels is de steel van de bloem gelast en hebben we de buitenvormen van de 12 bloembladen gemaakt. Nu zijn we de bladen aan het voorzien van kippengaas en worden ze bekleed met beton. We houden er wel een paar vrij om te zien hoe het calcium erop neerslaat als we de bloem op het Coral-Aid systeem aansluiten.
Kortom we maken goede vorderingen!
Nog even over het gewone leven in Thailand / de tropen. Er zijn vele gevaren die hier op de loer liggen. Op Koh Tao zijn dat de dronken bestuurders van de scooters. De palm bomen en de vele giftige insecten en slangen. Zo is iemand van ons team door een schorpion gestoken tijdens het duiken. Nee geen schorpioenvis, maar een land schorpioen. Die was in haar BCD gekropen en die beesten kunnen wel tot ruim een uur onder water leven. Zo is het altijd aan te raden om je schoenen controleren op rare beesten. De schorpioenen, maar ook de centipedes, giftige duizendpoot, houden van vochtige warme plekje. Maar wat ik aan in mijn schoen aantrof is buiten alle verwachting, en het heeft niks met Sinterklaas te maken.