Dinsdag was een drukke en lange dag. We zijn met Simon naar een shoppingmall gegaan waar we een simkaart voor onze lokale telefoon hebben gekocht en al ons geld hebben gewisseld in Filippijnse peso’s. Een hele stapel van P 140:000 in een drukke omgeving… Ook hebben we een take-away lunch gehaald voor de rit naar het noorden. Dit ging echt op z’n Aziatisch: het klaarmaken van de afhaal-maaltijd duurde 3 kwartier en het afrekenen ook een kwartier! Natuurlijk moesten we onderweg nog een duikinstructeur en wat spullen ophalen. Met in het achterhoofd dat je na zonsondergang aankomt in de haven en dan nog een oversteek in het donker voor de boeg hebt…
Bij aankomst op Malapascua hebben we kennis gemaakt met de andere vrijwilligers en de crew, die bestaat uit 10 personen die zorgen dat wij ongestoord ons werk kunnen doen. We konden gelukkig ook meteen aanschuiven voor het avondeten. Rijst met kip…lekker! Het is een zeer gemêleerd gezelschap: 2 Australiërs, een stelletje uit Hongkong, een Sloveense, een Amerikaanse en een Engelse vrijwilliger waar we blijken niet vanaf te komen, en wij natuurlijk. Kortom een boeiend gezelschap.
We worden door crewmember J-R begeleid naar onze woning, die is zoals we al hoopten. We hadden namelijk op de nieuwsbrief die we vooraf hebben gelezen, al foto’s gezien van een net gerenoveerd huis, voorzien van prachtige muurschilderingen.
De badkamer
Onze eerste Thresher Shark
Mini Paradijs op aarde, zo werd Malapascua genoemd in de Lonely Planet. Ja, als je er van de buitenkant naar kijkt lijkt het inderdaad een tropisch eiland met palmbomen en witte stranden. Helaas, de werkelijkheid is anders: de lokale mensen wonen in bouwvallen, krotten en hutjes. Ze koken op houtvuurtjes buiten en doen hun was in kleine teiltjes. De kinderen lopen in lompen en spelen met dopjes van flessen. Als ze stroom hebben, is die beschikbaar van 17:30 tot 23:00 uur van een grote generator die alle 6.000 mensen woonachtig op het eiland voorziet. De rijke toeristen verblijven in luxe, stenen resorts aan het strand, met 24 uur per dag stroom. De eigenaren van duikshops en belangrijke toeristische industrie hebben de mooiste huizen van het eiland. Wij zelf hebben en klein huis, dat tussen de hutjes van de lokalen staat, met 3 slaapkamers een keuken en een gedeelde badkamer met handmatig doorspoelbaar toilet en koud water. Ook wij hebben stroom als de hoofdgenerator aan gaat.
Op dit eiland kunnen geen auto’s komen, dus die zijn hier dan ook niet. Wel hebben ze brommers die dag en nacht luid toeterend over de voetpaden scheuren. Ons huis staat op bijna de belangrijkste kruising van het eiland, waar vanaf 05:30 het verkeer op gang komt. Daarnaast hebben de eilandbewoners de hobby om hanen gevechten te organiseren. Er worden dus heel veel vechthanen gehouden. Het romantische idee dat we ’s ochtends gewekt worden door een kraaiende haan is bij deze dieren niet bekend: ze kraaien de hele nacht door en steken elkaar aan met hun geroep. Gelukkig hebben we oordoppen bij ons, die hebben we dus de hele nacht in.
De toeristenindustrie is in handen van een aantal westerlingen die zonder pardon een resort aan het strand bouwen waar de lokale bevolking al jaren woont. Hun huizen worden zonder vergoeding gesloopt en ze worden niet gecompenseerd of uitgekocht. Triest om te zien dat ze het vanaf dan maar zelf moeten uitzoeken. Als de toeristenindustrie zich nog verder ontwikkelt, zullen ze in een moerassig hoekje van het eiland gedwongen, maar nog veel waarschijnlijker van het eiland af geschopt. Kortom, als je wat verder kijkt dan je rijke toeristische neus lang is, is het hier niet zo paradijselijk. De bevolking is wel erg vriendelijk en groet ons altijd. Wij van de Thresher Shark groep worden erg gewardeerd door de lokale bevolking.
Woning achter het toeristische gedeelte
Woensdag krijgen we een introductie over wat onze werkzaamheden zullen zijn. Donderdag en vrijdag worden we getraind in een andere manier van duiken die afkomstig is van grotduiken, zodat we een nog betere balans dicht bij de bodem hebben en als een helikopter 360 graden kunnen draaien op de plaats. Ook verplaatsen we grote gewichten en objecten met positief drijfvermogen door een hoepel en hameren we lange spijkers in een groot stuk hout onder water. Voor de geïnteresseerden: de duikmethode is afkomstig van Global Underwater Explorers.
Zaterdag hebben we onze eerste echte werkdag gehad en daarom drie keer gedoken op de onderzoekslokatie. We waren om 18:00 uur weer terug waarna we administratief werk deden en na de gebruikelijke etenstijd van 19:30 uur een afscheidsfeestje hadden van Simon die de dag erna weer naar de UK zou vertrekken. Zondag hebben we administratieve taken gedaan en aan onze update gewerkt.
Het project is wetenschappelijk gezien uniek: we gebruiken nieuw ontwikkelde methodes die nog niet vastgelegd zijn. Hierom hebben we een geheimhoudingsverklaring moeten tekenen, dat we niets naar buiten mogen brengen van wat we doen. Dus, tot zover onze update vanuit de Filippijnen. Bedankt voor jullie aandacht, tot mailens vanaf het nieuwe project in Thailand over 5 weken. 😉
De project boot
Maar gelukkig kunnen we natuurlijk wel alles vertellen wat we naast ons wetenschappelijk werk meemaken. Zo zijn we uitgenodigd voor het tienjarige bestaan van de lokale high school. We hadden een drukke avond gepland met allerlei lessen over de Thresher Shark en dachten maar even naar de school te gaan. Helaas wij als Thresher Shark-groep bleken de eregasten van de avond te zijn. Er is een heel varken aan het spit geregen voor ons en allerlei lekkernijen als rijst en kip, cake, fruit en Coca Cola werden geserveerd. Na het eten wilden we onze lessen voortzetten, maar helaas er is nog een presentatie. We worden op de stoelen voor het podium gezet, op een leeg schoolplein. Om het hele schoolplein heen staan alle kinderen, ouders, ex-leerlingen en andere mensen die niets te doen hebben (dat zijn er veel, er zijn maar weinig flatscreen’s hier). Alle ogen zijn gericht op ons, enkele andere belangrijke gasten en het podium. Er is geen mogelijkheid om stiekem te ontsnappen. De hoofdingang is geblokkeerd door moeders met slapende kinderen op schoot en andere moeders die hun baby de borst geven. Zie daar maar eens doorheen te komen met 10 blanke vrijwilligers, met dezelfde opvallende t-shirts aan.
Het eten
Het eerste uur werd een presentatie gegeven over het ontstaan van de school, wie daar aan mee hebben geholpen en de belangrijkste oprichters/weldoeners werden geëerd. Simon is een van de gelukkigen. Hij en het team vrijwilligers zetten zich in om les te geven in biologie, natuurkunde, ecologie en natuurlijk het behoud van de Thresher Shark. Hij ontvangt een zelfgemaakte papieren mediale en een oorkonde. Dit alles gebeurt natuurlijk onder het genot van vele technische storingen en blooper. Ook na de officiële viering van het bestaan is het nog niet gedaan. Er volgt een Miss contest. Zeven kandidaten strijden om de titel Ms. Foundation 2009. Het de belangrijkste gebeurtenis van dit jaar. Kosten nog moeite zijn gespaard. En hoe kan het ook anders, Simon als wetenschapper is natuurlijk gewend om mooie soorten te bestuderen en om die kwaliteiten werd hij tot zijn genoegen (?) in de jury geplaatst. De contest gaat van Next Topmodel, via So you think you can dance, I got Talent naar Idols. Alles is uit de kast gehaald, deelnemers vielen van het podium af, wederom technische storingen en het podium ging bij een act bijna in vlammen op. Het publiek ging uit zijn dak. Maar voor ons om naar 7 meiden van 13 tot 16 jaar te kijken, die met hun billen lopen te schudden, was dit alles een beetje ongepast. Zeker in een land waar een van de belangrijkste toeristische inkomsten, van de alleenstaande mannen komt. We hoopten door een stroomstoring gered te worden, helaas daar waren ze op voorbereid en na 5 minuten werd het noodaggregaat opgestart. De prijsuitreiking is heel bijzonder, er zijn 13 prijzen te verdienen voor 7 deelnemers en dat zijn nog niet eens de 1, 2 en derde plaats. Om 12 uur was dit alles eindelijk voorbij. De knapste van het eiland bleek de dochter van onze lokale divemaster te zijn.
De mooiste meiden van het eiland
Tot zover deze update.
