Wereldreis ’03–’05
Met frisse tegenzin naar Tibet
Tibet, denken jullie dan ook aan: Disco paddo’s, Plastic palmbomen & Elektrische scooters?
Tibet, denken jullie dan ook aan: Disco paddo’s, Plastic palmbomen & Elektrische scooters?
We vinden vaak dat armoede een “keus” is (ze werken niet hard genoeg), maar een bezoek aan een ontwikkelingsproject is wederom een eye opener. Mensen zijn arm omdat ze in zo’n toestand geboren worden en de lokale machthebbers ze graag zo willen houden.
Hoe kan je een inspannend jaar het beste afsluiten? Door alles van je af te spoelen en in het diepe te springen……
Wat is de trekking naar Mount Everest Base Camp mooi en wat een lol hebben we met z’n vieren.
Reizen is leuk en je leert veel en ziet van alles. Alleen een ontwikkelingsproject bezoeken laat je een hele andere kant van een land zien en opent je ogen hoe het er werkelijk aan toe gaat.
Pakistan een wereld vol verrassingen en tegenstrijdigheden.
Door Iran reizen is een leuke en zeer vriendelijke bezigheid. Een wereldreis wordt pas echt een uitdaging, als je bus kapot gaat, midden in de nacht, in een woestijn in Pakistan..
De grensovergang met Iran is een bijzondere ervaring. Echter de grote verrassing is dat de “Axes of evil” de spil van gastvrijheid blijkt te zijn.
“Kom je in aanraking met de lokale bevolking?” was een vraag tijdens de inentingen in Nederland. Ik wist niet dat ik zo letterlijk in aanraking met lokale mensen zou komen.
Hoe gaat het reizen? Wel, het is zeer goed georganiseerd. Je koopt ergens een kaartje en krijgt een vodje mee als betaal bewijs met een stoelnummer. Als je dan op het moment van vertrek aanwezig bent, is het één grote chaos. Er staan tientallen bussen, iedereen roept door elkaar en vraagt aan je wat je bestemming is, terwijl ze alleen Turks spreken.