Oké, waar te beginnen, nog in Indonesië of Australië.
Nou maar Indonesië, de laatste dagen heb ik veel doorgebracht met Heny de plaatselijke notaris. Erg grappig omdat notaris een Nederlandse uitvinding is en ze dus een beetje Nederlands spreekt. Dat wil zeggen ze kent veel begrippen als “vernietigbaarheid”, “echtgenoot”, “scheiding van bed en tafel” etc etc. Trouwens je ziet overal in Indonesië de Nederlandse invloeden: Als je ze hoort babbelen in het Indonesisch hoor je opeens Nederlandse woorden er door heen, zoals handdoek, knalpot en koelkas ( de T spreken ze niet uit). Soms duurt het even voor je ze begrijpt, want wat betekent “waslap”? Wel gewoon washanddoekje. Waslap is eigenlijk veel eenvoudiger, vind je niet? Ook zie je veel Nederlandse producten zoals Friesevlag en Nederlandse speculaas. Is erg lekker voor een Hollander met heimwee. Weet je wat het grappigste was, wat ik tegen kwam? Toen ik een boot overtocht had, dat inclusief eten was, bestond het ontbijt uit, jawel witte boterham met hagelslag! Het was weliswaar geen echte chocolade (cacao fantasie) maar toch.
Heny
Op de laatste dag begint Heny ook nog gitaar te spelen en liedjes voor me te zingen. Nog nooit een vrouw gehad die dat voor me deed! Is lastig om afscheid te nemen. En dan in het vliegtuig. En jawel wie tref ik op het vliegveld? Donna! Ze gaat met het zelfde vliegtuig terug naar Darwin…….. Heerlijk kunnen we weer babbelen over de Northern Territorium vlag! In het vliegtuig vraag ik me eigenlijk vertwijfelt af waarom ik niet vlieg? Ik vind vliegen eigenlijk hartstikke leuk. Ik geniet er altijd van en hoop op luchtzakken. We zitten maar met 6 passagiers in een vliegtuig dat 5 keer zo veel mensen kan vervoeren. Donna leert me de echte Australische chocolade eten, Chocolade met mint of aardbei?????? Rare jongens die Aussies.
En dan aankomst in Darwin………….wauw wat een cultuurshock. Na 15 maanden in Aziatische landen te hebben doorgebracht is het absoluut schrikken. Ik zal probeer het zo goed mogelijk te verwoorden. Als eerste ziet het er hier zeer schoon en netjes uit. Niks geen hopen afval op de straat en geen gaten in de stoep waarin je ineens in kan verdwijnen. Dan zie je de mensen. In Azië behoorde ik de meeste tijd, tot de 20% grootste mensen van de bevolking. Hier ben ik beslist een van de kleinste 20%. In Azië komen de meeste vrouwen net tot mijn schouder en mag ik blij zijn als ik een vrouw recht in haar ogen kan kijken. Ze komen meestal nooit van hun leven op de volwassen afdeling van de dames mode zaken. Maatje 156 en kleiner is normaal. Wat denk je, hier hebben ze vrouwen die een kop groter zijn dan mij en vaak ook nog eens meer dan 2 keer zo breed als ik ben???? Nou geef ik niet zo de voorkeur aan magere vrouwen, maar deze vrouwen zijn ronduit angstaanjagend. De mannen zijn idem dito zo. Veelal veel groter dan ik! Of door vet of door spieren. Met drie dubbele onderkin en bierbuiken tot en met. Als je onder de honderd weegt ben je een licht gewicht. En dan de getrainde klerenkasten. Een midden weg is er haast niet.
En wat denk je van de mode hier? De dure merken als Gucci en Versace kunnen hier volledig failliet gaan. De meeste mannelijke Aussies lopen in korte broek met een afgewassen en totaal versleten T-shirt, als ze er al een aan hebben. Vele hebben op zondag een wit voetje. Want tijdens het werk lopen ze met hoge bergschoenen en dan zondags op sandalen. Hun lichamen zijn bruin gebrand en hun voeten nog steeds wit.
Dan het hotel waar ik verblijf. Als eerste heeft het een zwembad?????? He, dat is niet normaal. En vervolgens een wc waar je op kan zitten. Ik kan je vertellen dat ik de eerste keer erg genoten heb en dat nog steeds doe. Maar waarschijnlijk interesseert dat jullie geen snars. En dan wonder boven wonder werkt de spoelbak ook nog! Wauw wonder der techniek. Wat denk je van de douche, ze hebben zowaar een douche! De eerste voor mij sinds 3 weken. Nee, niet dat ik me drie weken niet gewassen heb. In Kupang hadden ze alleen maar een “mandi”. Is zeg maar een klein bak gevuld met water en dan kan je met een klein emmertje water uit het bak scheppen en over je heen gooien. Op die manier was je je in Azië. Oh kijk niet vreemd op als je mensen dit gewoon op straat ziet doen, of bij een bron of de zee. En wat is er nog meer aan de hand met de douche???? Jawel, hij levert ook nog warm water, ik moet er zelfs koud bij mengen! Iets wat ik me niet eens meer kan herinneren. Wat een wereld.
In mijn hotel zie ik veel toeristen, vol met huiduitslag! Twee Japanse meiden volledig onder een of andere rode jeukende schimmel en een andere toerist vol met kleine rode pukkeltjes op haar benen. Wat is hier aan de hand? De tweede dame is waarschijnlijk aangevallen door mieren of zandvlooien en de twee Japanse dames zijn mango plukkers! Het is mango seizoen en als je mango’s plukt komt er een soort sap vrij, waar veel mensen erg gevoelig voor zijn! Gevolg een heel erg jeukende uitslag, ze zien eruit als ET. Australië is trouwens het land van de ongerepte wildernis: Ze hebben hier de meest dodelijke slangen, de werelds meest giftige spinnen, haaien en krokodillen kortom een gezellige beestenboel. Maar stelt een Aussie me gerust, het meest gevaarlijke soort hier in Australië, is jawel de Australische vrouw. Die veroorzaken de meeste dodelijke slachtoffers per jaar!
En dan nog het eten, niks geen kleine bordjes met rijst, maar grote borden met veel vlees en patat! De Aussie zijn dol op barbecueën, als het maar vet & veel is, dan is het goed. Ik kijk verbaasd als een vrouw mijn sandwich klaar maakt en daarvoor een rubberen handschoen aan trekt? Waar is de tijd dat de ober een vlieg uit je milkshake haalt, met zijn ongewassen vingers! Of die goede oude tijd dat je een kakkerlak uit je soep vist, hem weg gooit en vervolgens smakelijk verder eet? Ze eten hier van alles: kangaroo, kameel en zelfs krokodil. Heb ik gisteren een croc op en het smaakt prima. Een soort kruising tussen vis & kippenvlees.
Het aussie eten
Kortom alles is anders. Het doet me heel erg aan Amerika denken. Brede straten met hier en daar huizen met veel grond er om heen. De auto’s zijn natuurlijk 4wd of anders voorzien van een zware motor. Minstens een V6, maar om echte mee te tellen moet je wel een V8 hebben. Ongelofelijk wat een aantal tijdschriften ze hier hebben. 80% heeft te maken met auto’s motoren en outdoor activiteiten. De winkels allemaal schoon en netjes voorzien van prijzen en wat voor een prijzen. Een T-shirt in Thailand kost 2 euro en hier een voor 30 euro oeps even een beetje opletten! Een supermarkt in Australië verkoopt werkelijk van alles. In Indonesië was het niet eens mogelijk om scheerschuim te vinden, hier kan je kiezen uit 20 merken.
Nu rijst de vraag, wat te doen in Aussie? Ik, als reiziger zonder plan, heb natuurlijk geen flauw idee. Ik had de wens om een motor te kopen en dan naar de Oost kust te reizen. Alleen dan moet je door het midden van Australië en daar heb ik geen zin in, in mijn eentje op een motor. Je moet te veel mee nemen zoals reserve onderdelen extra benzine en drinkwater etc, etc. Misschien samen met iemand? Ik ga op zoek naar goedkope motoren en die zijn er niet te vinden. Geen andere backpackers op de motor? Wat nu. En soms heb je een beetje geluk. Op de derde avond hangt er een advertentie op het bord in mijn hotel: Iemand zoekt een hulp voor een georganiseerde motor tocht. Het is een Duitser die het organiseert en hij zoekt iemand die Engels spreekt en liefs een beetje Duits. Een auto rijbewijs heeft en liefst ook een motor rijbewijs. Iemand die ook nog een beetje van reizen houdt en liefst ook nog een technische achtergrond heeft. Kortom ik ben de ideale persoon. Een e-mail gestuurd en de volgende dag ben ik al aan het werk voor Stefan. Als het goed gaat vertrekken we maandag van Darwin naar Melbourne (is zuid Australië), we gaan dus dwars door Australië. Deze reis duurt 3 weken en er gaan 6 personen op de motor en 1 betalende gast in de volgauto. Dan zijn er twee minder betalende helpers, ik en een 20 jarige Duitse die hier op “working holliday” is en de monteur gaat mee voor een week. Zodra een van de gasten te moe is om te rijden of als er een motor “gecontroleerd” moet worden kan ik er op rijden. Het grootste probleem is: iedereen is van Duitse afkomst! Dat wordt dus drie weken Duits brabbelen. De monteur en zijn vriendin geven me een onbedoeld compliment: ze vragen waar ik vandaan kom, oost Duitsland? Dank u wel, meestal horen ze gelijk aan mijn accent alla Rudy Carell dat ik Hollander ben. In Melbourne zie ik wel weer verder wat ik ga doen. Voor degene die meer willen weten over de reis zie: Southern Cross Australia
Stefan de reisleider
Zo dat was het weer voor vandaag. Groetjes aan iedereen, heel veel succes in Nederland en bewaar een beetje de vrede na de wrede moord op Theo van Gogh.
Groetjes Frank
