NZ is een land zo mooi maar zo georganiseerd zo perfect dat het gewoon saai is. Waar is de goede oude tijd dat je 8 uur achter elkaar verwoede pogingen doet om je raampje van de bus dicht te houden omdat je anders bevriest. Waar is die tijd dat je hotel meestal leeg was omdat niemand in zo’n smerig en verwaarloosd hotel wil slapen behalve jij. Waar is die tijd dat je restaurants eten bestelt en je niet weet wat je krijgt. Waar is die tijd dat een ober met zijn smerige vinger de vlieg uit je milkshake haalt. Waar is die tijd dat elke busreis met enig doodsverachting een waar avontuur is. Nee, neem dan Nieuw Zeeland. Gewoon fantastisch georganiseerd de bus komt op tijd. Hij rijdt en brengt je waar je wezen moet. De hotels zijn vol en vaak geen plaats meer. Het eten duur en vet. Het is zo prefect dat mensen zich spontaan van de brug werpen of zich ophangen aan een draadje. Backpacken in NZ kan je doen met 2 vingers in je neus. Of zoals velen doen, met de kater in hun kop. De gemiddelde toerist laat zich ‘s avond vollopen met alcoholische versnaperingen om vervolgens de volgende ochtend opgehaald te worden door de georganiseerde busdienst, die de roes uitslapende meute weer mee neemt naar de volgende toeristisch attractie. Na die gedaan te hebben komt de alcohol weer en dan de bus….. Zo reizen ze van brochure naar brochure om daar weer een bungee jump te doen of fly by wire (is een soort vliegtuigje zonder vleugel en die dan aan een staal kabel hangt en dan kan je vliegen). Oh en wel even betalen natuurlijk. Kortom de mens weet van gekkigheid niet meer wat die hier moet doen. Nee, geef mij dan maar zwoegen op mijn fietsje met weer en wind, berg op en berg af. En je komt nog eens wat andere fietsen tegen. En dat geeft een band. Het zuider eiland heeft meer bergen maar is toch beter te fietsen.

 

DSCN3218

V.l.n.r.: James, Carolien (uit Nijmegen), Ikke zei de gek, Jikke & Wilfred (uit Rotjeknor)

 

DSCN3223

Nieuw Zeeland is erg goed bezig met milieu bewust zijn. Gescheiden afval is hier meer regel dan uitzondering en recycling is een gemeen goed:

En wie kom ik weer tegen in NZ, jawel Stefan onze motor duivel. Met een groep reist hij nu door NZ. Zijn eerste reis door hem georganiseerd! PS voor de boys, hij denkt er over om ook een reis te organiseren voor alleen homo’s! Dus voor degen die meer info willen kijk op http://www.southerncrossaustralia.com/ Misschien is hij wel te bekeren! Afijn, ik krijg een lift van hem. Oké, ik beken, ik heb niet alle afstanden op de fiets afgelegd. Ik heb zo nu en dan ook de bus genomen.

In Murchison is het weer eens tijd om wat nieuws te leren. Even een test weten jullie wat een “eddy” is en een “eddy-turn”? Ooit gehoord van “New & old-water”? En wat denken jullie van “ferrie-gliding”? Geen idee waar ik het over heb? Nou ik eerst ook niet maar ik ben gaan white water kayaken en dan het echte werk: de rivier af! Een 4 daagse cursus. En van wie kan je het beter leren dan van een van de levende legendarische kayakers: Mick Hopkinson! Ik moet je heel eerlijk bekennen dat ik ook nog nooit van hem gehoord had, totdat ik de cursus begon. Hij heeft namelijk als eerste vele rivieren bedwongen, zoals in 1976 de Dudh Khosi in Nepal en de Blue Nile in Ethiopie. De video van de Dudh Khosi is erg leuk om te zien. Het is namelijk de rivier die van Mount Everest base camp naar beneden stroomt. Behalve het kajakken was het natuurlijk ook leuk om te zien hoe ze naar boven liepen met alle dragers en de kajaks. Heel herkenbaar. En oh wat was die mode mooi.

We beginnen, ja je raden het al, in het zwembad! De belangrijkste vaardigheid is om de kajak weer recht op te krijgen als ie bovensteonder ligt, met jezelf er in natuurlijk. En dat is niet een twee drie gedaan. We zijn ruim twee uur aan het oefenen en het lukt me nog steeds niet. ‘s Middags gaan we de rivier op en omdat ik de eskimo rol nog niet machtig ben, besluit ik maar om niet om te slaan. Dit schema volgen we vier dagen lang en aan het eind van de cursus lukt het me om de rol te maken. Hoewel ik nog wel meer een cave-man rol heb dan een ballet-rol. Maar goed de lol is groot en ik overleef alle stroomversnellingen. Niet dat die echt groot zijn maar toch, voor de kenner grade 2. (grade 1 is glad water en grade 4 is lieve hemeltje waar ben ik aan begonnen). Ik heb zo veeplezier in gehad, dat ik het ook graag in Nederland zou willen doen. Dus rijst er bij mij de vraag weet iemand van jullie of er clubs zijn in Nederland, die aan zogenaamde white water kajak doen, of wild water kajak? Wie kent iemand een vriend of collega die dit doet? Laat het me dan even weten.

Voor wie meer info wil: www.nzkayakschool.com hier heb ik les gehad.

 

DSCN3237

Dit ben ik echt waar!

 

DSCN3247

Links Ikke, in het midden Lary en rechts de leraar Josh!

Hier in NZ is als mogelijk, zo hebben ze ook gletsjers? En dat terwijl de bergen toch wat lager zijn dan in Europa. Ik ga een dag wandelen op de gletsjer. Niet zomaar, maar onder de deskundige begeleiding van 2 gidsen. In het begin gaan we over een vrij vlak stuk van de gletsjer. En de gidsen sloven zich uit met het hakken van trappetjes in het ijs??????? Terwijl we ijzers onder onze schoenen hebben? Dus we kunnen zo wel naar boven? We verdenken ze er van dat het gewoon een stelletje gekken zijn, die uit een inrichting ontsnapt zijn. Bezigheidstherapie misschien?

 

DSCN3281

De gidsen hakken zich een weg.

Dan komen we in het speelveld, zoals ze het noemen. Hier is de gletsjer in de vorm van hoge ijsmuren, gaten en spelonken. En hier gaan we doorheen. Letterlijk. We moeten ons door spleten wurmen waarvan je denkt dat past nooit! En dan op een of andere wonderlijke wijze komen we toch aan de andere kant. Is natuurlijk het voordeel van ijs, als je vast zit wacht je gewoon en na verloop van tijd smelt het ijs en kan je weer verder. Zelf Dave onze grote Amerikaan lukt het om er door heen te komen. En dan gebeurt natuurlijk het onvermijdelijke. We zijn verdwaalt! Tja, dat krijg je als al het ijs een beetje op elkaar lijkt. En nu begrijpen we waarom die gidsen steeds ijstrappetjes maken, want nu hebben we ze echt nodig om er uit te komen. De gidsen klimmen regelmatig op een top en kijken dan waar we heen moeten en hakken vervolgens weer een weg/trap die kant op. Je had het niet verwacht maar het lukt ons toch om eruit te komen! Het is niet een activiteit voor als je hoogtevrees, smetvrees of claustrofobie hebt. Maar wel erg mooi.

 

DSCN3298

Zo kom je aan het andere einde van een spelonk. (Ben ikke niet voor de duidelijkheid!)

Ook ik ga nog wel eens cultureel doen. Zo hebben ze in Wanaka de Puzzling World. Een museum met puzzels. D.w.z. een café met allerlei puzzels en een museum met de een en andere optische illusies. Ze is er een kamer en als je de ene deur binnen komt ben je een dwerg en als je door de andere deur binnen stapt ben je een reus. Terwijl de kamer normaal lijkt. Erg handig voor iemand met een complex dat ie te klein is. Leuk museum voor een regenachtige dag, hoewel je redelijk gefrustreerd er van dan komt na al dat gepuzzel!

 

DSCN3309

Oeps iets te veel gedronken? http://www.puzzlingworld.co.nz/

Voor degen die bezorg zijn om mijn uiterlijk (waarschijnlijk kan het niemand wat schelen, maar ach ik heb weer wat te schrijven), weer wat nieuws. Mijn sik is iets wat te heet gewassen en is nu gekrompen tot een meer maatschappelijk verantwoord geheel. Ik zie er nu wat beschaafder uit, voor zover dat mogelijk is.

DSCN3318

Daar gaat ie!

Aangezien het white water kayaken me goed bevallen was besloot ik maar om ook het zeekayaken te proberen. 4 dagen door Doubtful sound. Dat is een fjord gebied in het zuid-westen van NZ. 4 dagen met een klein groepje de wildernis in en geniet van de natuur. En daar komen we weer een aflevering van Frank en het dierenrijk tegen:

Kajakken met dolfijnen:

De fjorden is een leefgebied van een groep dolfijnen en op dag twee zien we de groep. Ze buitelen er vrolijk op los en lijken zich niets van ons aan te trekken. Ze duiken een paar meter voor ons op, maken een buiteling en verdwijnen dan weer, om weer ergens anders weer boven te komen etc. De natuur is er mooi, we paddelen door het water en links en rechts rijzen de bergen tot zo’n 1800 meter hoog omhoog. Ondanks dat ze heel erg stijl zijn, zijn ze grotendeel begroeid met bomen. En hier en daar ontstaat er een boom lawine. We hebben ze niet gezien, maar wel gehoord. En NZ staat bekend om zijn wisselend weer en dat hebben we gemerkt, in 4 dagen hebben we 3 seizoenen gehad, van zon, naar regen en hagel. Hier valt gemiddeld 7 tot 9 meter regen per jaar, dus ja dan kan je wat verwachten. Ondanks de mindere omstandigheden blijft de natuur prachtig. Het wordt er mysterieus als het donker is. En wat kan het ons schelen we zijn van top tot teen gekleed in regenkleding inclusief Beertje Paddington regenhoed. Dus wie maakt ons wat!

 

DSCN3337

Antie (l) en V onze gids (r).

We overnachten op kleine strandjes en kale plekken tussen de bomen. En daar komt deel twee van Frank en het dierenrijk:

Schijten met sandflies:

Ik heb jullie al een uitvoerige beschrijving gegeven van de Australische vlieg. Nou in Nieuw Zeeland hebben ze daar hun eigen variant van: de Sandfly. Vrij vertaalt de kleine tering steekvlieg! Hoe kan ik die het beste omschrijven: het lijkt op een kruising van een fruitvlieg en een mug. Ze vliegen net als de fruitvlieg onhoorbaar om een stuk fruit heen, maar dan vliegen deze om jou heen. Ze hebben een goede eigenschap en een slechte. De goede is dat ze niet door kleren heen steken. Het slechte nieuws is dat ze zeer goed getraind zijn in het ontdekken van een stukje onbedekte huid! Je merkt pas dat ze op je geland zijn, als ze steken en dan is het te laat. De steek blijft minstens 2 weken zichtbaar en jeukt erger dan een muggenbeet. Je wordt regelmatig wakker van de jeuk. Welnu, in de fjord hebben ze er veel en dan bedoel ik heel veel sandflies. We hebben slaap-tenten bij ons en een grote gemeenschappelijk tent, daar koken we in en zitten we ‘s avonds “vrij” van de sandflies. Alleen de sandflies zitten met honderden zo niet duizenden op de buiten kant van de tent (gaas) te wachten als hongerige leeuwen tot er een slachtoffer naar buiten komt. Zodra er eentje naar buiten komt, wordt ie gelijk belaagd door tientallen monsters. En een aantal weet weer ongezien onze tent binnen te gaan om de overige leden van de groep aan te vallen. En nu komt natuurlijk het leukste, eens in de vier dagen moet je toch eens naar het toilet! En dat bestaat dus uit een gat graven in de grond en dan……met je billen bloot! Kan je je voor stellen wat een lol die sandflies dan hebben? Ik zal maar niet beschrijven hoe sommige van mijn lichaamdelen er uitzien na 4 dagen in de wildernis.

Nu ben ik aan het eind van mijn reis in NZ. Ik probeer mijn fiets te verkopen dus als je nog iemand weet in NZ die een goed fiets weet voor een goede prijs……… Op 2 maart vlieg ik naar Australië en hoop in Formule 1 te zien in Melbourne om Christian Alberts aan te moedigen. Dan op naar Sydney voor de tweede keer en vanaf daar zijn de plannen er vaag, eigenlijk geen plannen, ik kijk wel wat op mijn pad komt.

Groetjes van een jeukende Frank