Hoi Allemaal,
20 juli 2003, mijn eerste reis alleen: Simone heeft me naar Schiphol gebracht en daar werd ik uitgezwaaid door mijn ouders, broer Maarten en natuurlijk Simone & Fabian.
Bepakt en bezakt
Afscheid van familie en Simone
Daar ga je dan met je grote mond……
De vlucht vertrok een half uur te laat. Het was een oud, gaar toestel. De vleugels leken meer op een luchtbed dat te vaak was geplakt. En tijdens het taxiën maakte het vliegtuig rare geluiden die me deden denken aan een auto die remt met versleten remblokken. In het vliegtuig begon het goed, ik zat naast een op mijn knieën slaande Turk die drie woorden Nederlands sprak.
De landing ging voorspoedig en we reden naar een slurf. Je kon voor of achter uitstappen. Dacht slim te zijn en wilde er voor uit door de slurf. Helaas, we werden genept. We stonden naast de slurf. Dus gewoon via een trap en busje. Even een visum kopen en dan gewoon op pad.
Daarna naar Istanboel zelf, gelukkig is er altijd wel een vriendelijke Turk die je wilt helpen, of in mijn geval een Keniaan die in Istanboel studeert en in Engeland stage loopt. Hij wist me te vertellen hoe ik in het centrum kon komen met de tram en metro.
Om een beetje in de stemming te komen ben ik eerst naar een backpack hotel in het centrum gegaan. Daar is het makkelijker om contact te leggen met andere reizigers. Ware het niet dat het hele hotel (0 sterren) vol zit met doofstomme….
Het is 13 jaar geleden dat ik Istanboel heb bezocht samen met Erik. Er is veel verandert. Maar ik wist niet dat ik toen zoveel vrienden heb gemaakt: overal waar ik kom roepen ze “my friend” tegen me of ze me al die jaren hebben gemist.
Eerste dag (maandag) even wennen en Blauwe moskee, Topkapi en grand bazaar bezocht. Wat een drukte in de stad. Iedereen is even aardig tegen je, alleen willen ze allemaal wat van je; een tapijtje verkopen, een hotel kamer, een tafeltje om te eten etc etc. Het zijn weer leuke lessen in het zo asociaal mogelijk je kop op donder zetten en stug doorlopen, ze blijven anders praten tot je iets gekocht hebt. In de bazaar kan je van alles kopen, alle merken kleding, goud, prullaria, “echt” antiek en voor de liefhebber: buikdans-pakjes.
Bezienswaardigheid na bezienswaardigheid
Vandaag (22-7-2003), naar de wijk Beyoglu geweest, dat is aan de overkant van de Golden Horn. Liep daar wat rond van moskee naar moskee en kwam tegen de middag bij het Dolmabahce paleis aan. Daar zat ik een tijdje op een bankje mijn zonden te overdenken, terwijl ik keek naar een levend wassenbeeld dat midden in de zon het paleis stond te bewaken. Ik moest wel drie keer kijken voor ik zag dat hij bewoog. Toen kwam er plotseling een militaire vrachtwagen het plein op kwam rijden. Zwaar bewapende militairen sprongen eruit en dirigeerde de wagen achteruit naar een pin automaat. En wat gingen ze doen? Juist ja trommels, boxen en een geluidsinstallatie er uit halen. De trommels werden midden op het plein neergezet voor ons wassenbeeld. Waar ze even later weer weg moesten. Ons wassenbeeld moest namelijk gewisseld worden. Dat ging met veel toeters en bellen & gegoochel met hun geweren. Nadat het nieuwe slachtoffer was geïnstalleerd, ging hij na 5 minuten gewoon weg. De trommels werden teruggeplaatst en er kwam een Turkse fanfare aanlopen van zo’n 50 man sterk volledig in ouderwetse klederdracht. Waarvan een aantal als Turkse of Moorse krijgers volledig bepakt en bewapent. Ze gaven een mooie show weg, met muziek en zang. Leuk zo’n onverwachts cadeautje. Verder nog wat gewandeld door de wijk.
Het onverwachts cadeautje
Morgen begin ik echt met reizen, dan wil ik naar Canakkale gaan, waar het beroemde paard van Troyen geleefd heeft. Ben benieuwd hoe de opgraving eruit ziet. Dan wil ik langs de West kust van Turkije naar beneden gaan tot Antalya en daarna weer terug naar Istanboel. Niet dat ik het hier zo leuk vind, maar mijn visum voor Iran zou dan klaar moeten zijn. Althans, mits ik niet geweigerd wordt.
Zo dat was het voor de eerste keer in een internet café.
Alleen op reis is toch wat anders dan met twee of meerdere het is wennen. Je mist je maatje die alles met je deelt. Leer hier goed met mezelf overweg gaan.
Groetjes allemaal en tot mails.
Frank
